Over mij
Bevallen met een coach bevalt beter. ♥
Wie is de persoon achter Karanjer…
Mijn naam is Karan, een Rotterdammer in hart en nieren. Als ik mezelf omschrijf zie ik mezelf als een levensgenieter. Een wandeling over de Veluwe is mijn favoriete hobby. De natuur geeft mij rust,
maar ik kan ook genieten van de prachtige skyline van Rotterdam of van een heerlijk diner met goed gezelschap. Ik ben moeder van twee kinderen een meisje van 12 jaar en een jongen van 7 jaar. Het zorgen voor een ander zat er al vroeg in. Toen ik elf jaar oud was ging ik oppassen op kinderen die bij mij in de straat woonden. Het gezin bestond uit vijf kinderen. Bij de geboorte van het jongste kind werd ik uitgenodigd om erbij te zijn. Ik was toen 17 jaar. Dat was de eerste keer dat ik een kindje geboren heb zien worden. Het was prachtig en indrukwekkend. Toen mijn vriendin waar ik sinds mijn 14 e jaar onafscheidelijk van was zwanger raakte en zij mij vroeg of ik haar wilde bijstaan had ik geen twijfel en nam ik van nature de rol als Doula op mij. Dit bracht mij in 1999 een tweede bevallingservaring.
De harmonie bij deze bevalling was ver te zoeken. Ook de kraamtijd was niet iets om over naar huis te schrijven. Mijn vriendin, haar partner en ik waren begin 20 en we hadden geen benul wat wij aan moesten met een pasgeboren baby. Dit was wel even iets anders dan een paar uur oppassen. We deden eigenlijk maar wat. Geen professionele begeleiding noch steun, we hadden elkaar. Toen haar zoontje drie maanden was ben ik begonnen met mijn studie voor
kraamverzorgende. De opleiding deed een boekje open over hoe ‘begeleiding’ vooral niet hoort te gaan en zo vielen de puzzelstukjes op zijn plek. Tijdens mijn loopbaan heb ik verloskundigen
geassisteerd bij bevallingen en de kraamweken vol overgave verzorgd aan de nieuwe ouders. Workshops gevolgd bij een lactatiekundige om de borstvoeding goed te begeleiden. Na zes jaar heb ik een carrière switch gemaakt van verzorgende naar ambtenaar. Mijn werk pak ik
serieus op, maar merk door de jaren heen dat ik werk om te werken en heimwee voel naar de passie die ik wel in de zorg voelde bij de jonge ouders, en hun pasgeboren kindje.
Ik besloot de carrière-switch weer terug te draaien. De kraamzorg en mijn levenservaring hebben mij laten inzien dat de periode tijdens de zwangerschap belangrijk is. Dat vrouwen en hun partners genieten en rust hebben, zodat dit doorwerkt op hun ongeboren kindje, maar ook in de periode als jonge ouder. Zodoende aan de opleiding voor Doula begonnen. Doula betekent in het Grieks ‘dienende vrouw’. Tijdens de opleiding werd er een spiegel voorgehouden. Alles rondom zwangerschap en bevallen werd uitvoerig besproken. Er kwamen emoties bij mij naar boven die ik onderdrukt had zo bleek het. Bij mijn beide zwangerschappen heb ik negen maanden te maken gehad met extreme misselijkheid genaamd Hyperemesis Gravidarum (HG). Dus ja ik wilde heel graag die coach worden voor anderen, maar er was eerst bij mezelf werk aan de winkel en heb de koe bij de horens vastgepakt. Eindelijk was de tijd rijp om echt te ‘ontzwangeren’. Lichamelijk was dit proces wel voorbij, maar op mentaal en emotioneel vlak was er nog genoeg te doen. Naast dat mijn zwangerschappen letterlijk om uit te spugen waren had ik hier na de zwangerschap de nodige naweeën van. Mijn spieren hadden tijd
nodig om op kracht te komen en het mentale stuk liet ik voor het gemak achterwege. Geen aandacht
aan geven dat gaat vanzelf wel weer over. En ja als kersverse moeder ga je door. Verzorging van je
kindje, kraamvisite, en mijn partner en ik gingen elkaar op een andere manier ontmoeten. Een rol die
nieuw was namelijk papa en mama. Heeft iemand daar een handleiding voor? Hormonen gierden
door mijn lijf en een bups slapeloze nachten zorgden er wel voor om het ‘jezelf slecht voelen’ onder
het mom van ‘normale’ kraamkwaaltjes te zetten. Want dat is heel normaal om je als een vaatdoek
te voelen en boos, gefrustreerd. Die roze wolk bestaat toch helemaal niet?
Tijdens mijn geboortetrauma traject heb ik geleerd om de woede en rusteloosheid die ik ervaarde aandacht te geven en kon zo de kettingen die ik mezelf had omgedaan losmaken. Wow wat een energie en positief gevoel heb ik ervoor terug gekregen. En de roze wolk kwam toch nog als kers op de taart, en zie ik iedere dag wanneer ik mijn gezin zie. Voor mij geldt; als je durft toe te geven dat het even niet meezit en daar iets mee kan doen zonder het weg te drukken er een deur opengaat. Ik ben een bijscholing gaan volgen voor geboortewerkers die de aandacht willen geven aan vrouwen die te maken hebben of hebben gehad met HG. Met mijn ervaring als geboortewerker, als moeder, als vrouw met voormalig HG en kennis die ik door de jaren heen heb opgebouwd wil ik er voor jou zijn.
Om dit waar te maken ben ik de coachopleiding gaan volgen. Alles wat ik daar geleerd heb om aan anderen mee te geven pas ik zelf dagelijks toe in mijn dagritme. Je zou kunnen zeggen dat ik mijn eigen coach geworden ben. Bewust ademhalen, stil zijn door mezelf en mijn gevoel te accepteren zonder oordeel. Jij bent een vrouw die ook moeder is, en met liefde voor je kindje wilt zorgen, maar
hoe belangrijk is het om ook goed voor jezelf te zorgen. De opleiding was voor mij een feestje om in rust en harmonie bij mezelf thuis te komen en dat gun ik iedere vrouw. Tijdens je zwangerschap krijgt
je ongeboren kindje mee wat jij voelt. Geluk en liefde maar helaas ook stress en verdriet. Mijn lessen zijn er vooral om jou te laten ontspannen en te genieten van deze prachtige unieke tijd van je leven.
Zet jezelf en je zwangerschap in het zonnetje en kom naar Karanjer.
Bevallen met een coach bevalt beter. ♥
